ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Αναπληρωτής Διευθυντής 251 Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας / Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών / Μετεκπαιδευθείς εις Royal Brompton Hospital / Imperial College University, St Thomas Hospital, London, UK / Μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Αλλεργιολογίας και Kλινικής Ανοσολογίας / Επιστημονικός συνεργάτης του Δ.Θ.Κ.Α.Υγεία

Ιατρείο: Αγίου Τρύφωνος 3 & Γούναρη 41, Άνω Γλυφάδα 

ΜΑΘΕΤΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΩΣΕΙΣ, ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΚΡΥΟΛΟΓΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΛΛΕΡΓΙΕΣ

Τον Οκτώβριο και το Νοέμβριο  στη χώρα μας το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι τα επεισόδια κοινού κρυολογήματος και γενικά οι ιώσεις. Τότε παρατηρείται το πρώτο μεγάλο κύμα. Ο κυριότερος λόγος είναι η επάνοδος, το Σεπτέμβριο, των παιδιών στο σχολείο και των ενηλίκων στον εργασιακό χώρο όπου βρίσκονται εκ νέου σε περιβάλλον με πολυκοσμία και στενή επαφή μεταξύ τους ταυτόχρονα με τη σχετική πτώση της θερμοκρασίας που ευνοεί τις ιογενείς λοιμώξεις αλλά και την αύξηση του φορτίου κάποιων αλλεργιογόνων.

Είναι πολλοί που θεωρούν ότι έχουν «αλλεργία στην υγρασία», ωστόσο αυτό που πραγματικά συμβαίνει είναι ότι η υγρασία ευνοεί κάποιες αλλεργίες και όταν διαμορφώνονται οι κατάλληλες συνθήκες εμφανίζεται η έξαρση. 

Το φθινόπωρο και ειδικά το Σεπτέμβριο ανθοφορούν φυτά και ζιζάνια τα οποία είναι ιδιαίτερα αλλεργιογόνα όπως η  παριετάρια (γνωστή ως περδικάκι), η αγριάδα, το χηνοπόδιο. Αυτές οι ευαισθητοποιήσεις προλειάνουν το έδαφος ώστε ο αλλεργικό ασθενεής να υπερ αντιδράσεις στις ιώσεις.Επίσης οι ασθενείς με ευαισθητοποίηση στον μύκητα Alternaria και τα ακάρεα της οικιακής σκόνης τα οποία είναι ολοετή αλλεργιογόνα αλλά προτιμούν θερμοκρασίες 22-27 o C και υγρασία 75% οπότε και πολλαπλασιάζονται ραγδαία, εμφανίζουν έξαρση. Ένα άλλο αλλεργιογόνο το οποίο δεν είναι εποχιακό αλλά μπορεί να παίζει ρόλο στη έξαρση του φθινοπώρου είναι αυτό του οικόσιτου. Παιδιά τα οποία είναι ευαισθητοποιημένα αλλά δεν έχουν οικόσιτα, κατά την επάνοδο τους και την επαφή με άλλα παιδιά που διατηρούν στο σπίτι τους γάτα ή σκύλο μπορεί να εκδηλώσουν συμπτώματα λόγω της έκθεσης στα αλλεργιογόνα που μεταφέρονται. Τα αλλεργιογόνα των οικοσίτων είναι τόσο ισχυρά που το 1/3 των ασθενών που πάσχουν δεν έχουν οικόσιτο αλλά έχει για παράδειγμα ο διπλανός τους στο σχολείο.

Οι ευαισθητοποιημένοι σε αυτά τα αλλεργιογόνα ασθενείς εκφράζουν αυτή τους την ιδιαιτερότητα με αλλεργική ρινίτιδα ή αλλεργικό άσθμα και βήχα. Είναι επί της ουσίας μια υπερβολική αντίδραση του ανοσοποιητικού στην έκθεση σε αβλαβείς κατά τα άλλα παράγοντες τους οποίους το αμυντικό σύστημα δεν αναγνωρίζει ως τέτοιους αλλά στην κυριολεξία ως παράσιτα με αποτέλεσμα να παράγει άμυνα, με τη μορφή αντισωμάτων, εναντίον τους. Η παραγωγή αυτών των αντισωμάτων οδηγεί στην αποκοκκίωση κάποιων κυττάρων που λέγονται σιτευτικά με συνέπεια την απελευθέρωση μεσολαβητών οι οποίοι οδηγούν στην αλλεργική φλεγμονή των οργάνων στόχων. Τα όργανα στόχος εν προκειμένω είναι οι επιπεφυκότες (οφθαλμοί), ο ρινικός βλεννογόνος (μύτη) και οι βρόγχοι (πνεύμονες).

Το κλινικό αποτέλεσμα θα εκφρασθεί ως ρινίτιδα, επιπεφυκίτιδα και άσθμα. Οι εκδηλώσεις αυτές δεν είναι καθόλου απαραίτητο να συνυπάρχουν. Από την άλλη πλευρά όμως μπορεί η μια να αποτελεί εξέλιξη της άλλης αφού η αλλεργία αποτελεί χρόνια παθολογική κατάσταση. Η ρινίτιδα χαρακτηρίζεται κατ’ αρχάς από την κλασσική τετράδα των συμπτωμάτων: καταρροή, συμφόρηση(μπούκωμα), πταρμοί, κνησμός. Η επιπεφυκίτιδα από κνησμό, δακρύρροια. Το άσθμα από βήχα, δύσπνοια, συριγμό, συσφιγκτικό αίσθημα στήθους, νυκτερινές αφυπνίσεις. Οι ασθενείς που έχουν αλλεργική ρινίτιδα έχουν 30%-40% πιθανότητα να εμφανίσουν άσθμα ενώ αυτοί που έχουν άσθμα πάνω από 80% πιθανότητα ρινίτιδας.

Οι ιογενείς λοιμώξεις είναι άμεσα συνυφασμένες με την εμφάνιση παροξυσμών άσθματος. Οι ρινοιοί είναι το κύριο αίτιο αυτών των ιογενών λοιμώξεων. Υπάρχουν περισσότερα από 600 είδη (ορότυποι) ρινοιών και το 80-85% των παιδιών που επισκέπτονται Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών σε Παιδιατρικά Νοσοκομεία έχουν προσβληθεί από τέτοιου τύπου ιούς. Η κύρια ηλικιακή ομάδα που πλήττεται είναι 0-18 ετών με αιχμή τα 5-7 έτη φαινόμενο που μάλλον αποτελεί την πηγή του κακού και για τους ενήλικες στους οποίους το 50% που εμφανίζει κρίση και επισκέπτεται Νοσοκομείο έχει προσβληθεί από ρινοιό.  Οι ασθενείς με ευαισθητοποίηση σε αλλεργιογόνα φιλοξενούν πολύ πιο ευπρόσδεκτα τους ιούς αφού μοιάζουν να τους συμπεριφέρονται ως αλλεργιογόνα. Οι μελέτες δείχνουν ότι ένας αλλεργικός ασθενής διατηρεί πολύ περισσότερο την συμπτωματολογία του κοινού κρυολογήματος ενώ επίσης το εξελίσσει πολύ πιο συχνά σε συμμετοχή από το κατώτερο αναπνευστικό και αυτό το γεγονός μάλιστα μπορεί να αποτελέσει και την αφορμή της διερεύνησης που θα οδηγήσει στη διάγνωση της αλλεργίας.

Φυσικά υπάρχουν και άλλοι λόγοι που μπορεί να συμβάλλουν στα συμπτώματα. Το κάπνισμα και αλλεργική ρινίτιδα, κάπνισμα και αλλεργικό άσθμα είναι κακοί συνδυασμοί. Σκολίωση ρινικού διαφράγματος, δηλαδή στραβό διάφραγμα και αλλεργική ρινίτιδα επίσης. 

Η καλύτερη ιατρική είναι η πρόληψη. Ο αλλεργικός ασθενής πρέπει να ελεγχθεί με αλλεργικές δερματικές δοκιμασίες, τα γνωστά αλλεργικά τεστ. Αλλεργικά τεστ γίνονται σε όλες τις ηλικίες

Αυτές οι δοκιμασίες είναι ανώδυνες, αξιόπιστες, δίνουν απάντηση σε είκοσι  μόλις λεπτά και πρέπει να εκτελούνται μόνο από ιατρούς εκπαιδευμένους στο εν λόγω αντικείμενο άρα αλλεργιολόγους. Οι εξετάσεις στο αίμα έπονται και δεν είναι απαραίτητες παρά μόνο σε λίγες περιπτώσεις. Εφόσον ένας ασθενής διαγνωσθεί έγκαιρα, δεν έχει εδραιώσει σοβαρό άσθμα, δεν έχει γίνει πολυευαίσθητος και φυσικά δεν έχει άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας μπορεί να θεραπευθεί οριστικά σε σχέση με τις αλλεργίες του υποβαλλόμενος σε ανοσοθεραπεία (απευαισθητοποίηση, εμβολιασμός). εμφάνισης νέων ευαισθητοποιήσεων και την παραμονή του αποτελέσματος μετά τη διακοπή άρα την οριστική θεραπεία του προβλήματος.​

Footer logos 1
Footer logos 2
Footer logos 3